کاندنسر
آشنایی اولیه با میکروفون کاندنسر
میکروفون کاندنسر برای ضبط های استودیویی ترجیح داده می شوند. بریتانیایی ها میکروفون کاندنسر را میکروفون خازنی نیز می نامند. خازن در واقع دو صفحه ی فلزی است که بسیار به هم نزدیک هستند و هرچه این دو صفحه به یکدیگر نزدیک تر باشند، ظرفیت خازن بالاتر خواهد رفت. یک کپسول کاندنسر به طرز مشابهی ساخته می شود و شامل یک غشای نازک در نزدیکی یک صفحه ی فلزی سخت می باشد. غشا یا به اصطلاح دیافراگم، باید حداقل از نظر الکتریکی در سطح رسانا باشد. رایج ترین جنس مورد استفاده، مایلار پوشیده شده از طلاست، اما بعضی از مدل ها – اکثرا قدیمی تر – از یک فویل فلزی بسیار باریک استفاده می کنند. بخاطر جرم بسیار پایین، دیافراگم امواج صدا را بسیار دقیق تر از یک میکروفون داینامیک با سیم پیچ متحرک سنگین دریافت می کند. بنابراین کیفیت صدای برتری را نسبت به سایرین ارائه می دهد.
در واقع از بین انواع میکروفون ها، میکروفون های کاندنسر وسیع ترین پاسخگویی فرکانسی و ترنزینت را دارند (ترنزینت ها انفجارهای سریع انرژی هستند، مانند Attack یک درام یا زخمه های ابتدایی گیتار). همچنین، حساسیت بیشتر و نویز کمتری نسبت به میکروفون های داینامیک دارند. این میکروفون ها با فانتوم پاور ۴۸ ولت کار می کنند که توسط یک کابل سه پین مرسوم به کابل بالانس تامین می شود و از این لحاظ با میکروفون های داینامیک که نیاز به برق خارجی ندارند نیز متفاوت هستند.
