پیش تقویت کننده یا پری امپ میکروفون

سیگنال خروجی میکروفن معمولا ضعیف است. (در حدود چند میلی ولت) در حالی که تراز استاندارد کار در ابزارهای صوتی حرفه ای در حدود چند ولت می باشد. (نقطه ی کار استاندارد +4 DBu ، برابر 1.23 ولت است و قله سیگنال ممکن است تا 20 و گاهی حتی تا 40 ولت برسد.) بنابراین سیگنال خروجی میکروفون باید تقویت شود. البته در مورد برخی از میکروفن های خازنی حساس، ورودی بسیار قوی مانند صدای سازهای کوبه ای قوی یا بادی برنجی یا حتی فریاد انسان می تواند سیگنال بسیار قوی در خروجی میکروفون را سبب شود که نیاز به تضعیف و استفاده از Pad را موجب گردد، اما عموما، سیگنال میکروفون باید تقویت شود. گاهی حتی تا 80 دسی بل که معادل 10000 برابر است. پیش تقویت کننده ی میکروفن ابزاری است که وظیفه ی انجام این کار را بر عهده دارد. ولی انجام این کار ابدا آسان نیست. بنابراین نمی توان انتظار داشت که پیش تقویت کننده صرفا 1000 برابر تقویت را بدون هیچ تاثیر جانبی انجام دهد. ساخت پیش تقویت کننده ای که کاملا ترانسپارانت و خنثی باشد عملی است، ولی بسیار گران تمام می شود و همواره هم مطلوب نیست. در مورد گفتگو در سینما و ضبط افکت های صوتی و برخی از انواع موسیقی مانند موسیقی کلاسیک، چنین پیش تقویت کننده هایی ممکن است ایده آل باشند، ولی برای موسیقی پاپ و راک و برخی اقسام دیگر، تاثیرات جانبی پیش تقویت کننده، گاهی مناسب به نظر می رسند.

روش های الکترونیکی که توسط طراحان پیشنهاد شده، دارای کاراکتر و رنگ صوتی مخصوص به خود هستند. واپیچش دامنه و فاز و پاسخ گذرا در بسیاری از پیش تقویت کننده ها، بیشتر از آن چیزی است که از یک مدار الکترونیک عالی انتظار می رود. ولی این عدم عالی بودن از دید مهندسی صرف، دقیقا همان چیزی است که می تواند صدا را دلنشین تر جلوه دهد. البته بیشتر این نارسایی ها خوب نیستند و تعداد کمی از این طراحی های معیوب هستند که مناسب تلقی می گردند.

در ابتدا امپدانس ورودی پیش تقویت کننده، اهمیت فراوان دارد؛ خصوصا در مورد میکروفون های داینامیک و نواری، زیرا صدای میکروفون را تغییر می دهد. میکروفون های خازنی به این مورد حساسیت کمتری دارند. هم مقدار امپدانس ورودی و هم تغییر آن با فرکانس، اهمیت دارد. نکته ی دیگر مقدار و نوع واپیچش دامنه و تغییر آن با دامنه سیگنال ورودی است. تقویت کننده هایی که دارای ورودی ترانسفورمری هستند و تقویت کننده های لامپی مثال های مهم این تاثیر می باشند. فیدبک منفی و نوع به کار گیری آن می تواند پاسخ گذرا را تحت تاثیر خود قرار دهد و نحوه ی ارتباط بین طبقات مختلف داخل پیش تقویت کننده، بر روی پاسخ فاز تاثیر خواهد داشت.

پاسخ فرکانسی اصولا باید کاملا تخت و هموار باشد، ولی برخی از طراحی ها از این مورد عدول می کنند که نتیجه کاملا بستگی به منبع صوتی خواهد داشت. برای برخی از صداها، پاسخ فرکانسی خاصی ممکن است مطلوب باشد. اگر قرار است که پیش تقویت کننده با پاسخ فرکانس بالای افزایش یافته ای را به میکروفونی که پاسخ مشابهی دارد متصل کنیم و آن را برای ضبط صدایی زیر مانند ویلن یا صدای خانمی به کار ببریم، گمان نمی رود به نتیجه ی مناسبی دست پیدا کنیم. ولی اگر میکروفونی که صدای خفه ای دارد را به این تقویت کننده متصل کنیم، احتمالا حاصل کار بهتر خواهد بود.بنابراین پیش تقویت کننده هم مانند میکروفون یکی از ابزارهای کنترل رنگ صوتی است و ترکیب این دو باید با هم در مورد هر منبع صوتی در نظر گرفته شود. در هر استودیوی مجهز، باید انواع میکروفون ها و پیش تقویت کننده هایی با رنگ ها و کاراکترهای مختلف موجود باشد تا برای هر منبع صوتی متفاوت، امکان ضبط مناسب فراهم شود. در عین حال انتخاب مناسب اهمیت فراوان دارد. اولین میکروفون و نخستین پیش تقویت کننده ی هر استودیو، باید از نوع دارای رنگ و کاراکتر کمتر انتخاب شود تا برای گستره ی متنوع تری از منابع صوتی مناسب باشد، سپس انواع رنگی تر افزوده گردند.

انتخاب پیش تقویت کننده ی مناسب در هر سبک خاص موسیقی هم بسیار دارای اهمیت است. انتخاب پیش تقویت کننده ای که برای خواننده ی موسیقی پاپ و راک مناسب است، (مثلا Neve) در مورد خواننده ایرانی (حتی در موسیقی پاپ ایرانی) که استایل خواندنش هیچ ربطی به موسیقی غربی ندارد، چندان جالب نیست. گرچه در ابتدا ممکن است جدید بودن رنگ صوتی را با مناسب بودن اشتباه کنیم و سپس بعد از مدتی به سبب عادت، همان صدا به استاندارد تبدیل شود؛ همان طور که واپیچش لامپی با درایو زیاد و کمپرس شدید Avalon 737 مدتی است مطلوب همگان شده است.

پیش تقویت کننده ها فقط در مورد میکروفون کاربرد ندارند. راه اندازهای خط (Line Driver) هم گاهی تاثیر خوبی روی صدای برخی از سیگنال های با تراز خط، مانند خروجی کیبوردها و پردازشگرهای افکت خواهند داشت. ورودی مستقیم ساز (DI) که برای ضبط مستقیم از پیکاپ گیتار و باس الکتریک به کار می رود هم تاثیر بسزایی در رنگ و کیفیت حاصل دارد. برخی از پیش تقویت کننده ها در این زمینه معروفند و نتیجه ی عالی به دست می دهند که البته به منبع صوتی وابسته است.

به هر حال متخصصین صدا می دانند که اهمیت پیش تقویت کننده، چندان کمتر از میکروفون نیست و چه بسا میکروفونی عالی به همراه پیش تقویت کننده ی نامناسب، ناتوان از ضبط خوب خواهد بود. بهترین پیش تقویت کننده الزاما گرانترین نیست. انتخاب درست، کلید نتیجه ی عالی است. در بسیاری از موارد، میکروفون ها و پیش تقویت کننده های ارزان تر ممکن است صدای تمیزتری تولید کنند. گاهی هم گرانترین مدل ها کارساز خواهند بود. هیچ ابزار صوتی هر چند گران و نامدار، نیست که همواره بهترین انتخاب باشد. وظیفه ی صدابردار، انتخاب بهترین ابزار در هر کاربرد است نه خرید گرانترین ابزار. با صرف پول و پرس و جو نمی توان متخصص صدا شد. باید گوش، دانش و سلیقه را به کار انداخت و رشد داد. این کار یک شب و یک سال نیست.