انواع ریورب

ریورب ها هر یک بسته به هدف خاصی طراحی و ساخته شده اند؛ بسیار کاربردی و پر استفاده هستند و شناختن آنها در زمینه تولید و میکس از اهمیت خاصی برخوردار است. در ادامه پس از معرفی و شرح عملکرد هر یک از آنها، یک فایل صوتی نیز در فهرست پخش قرار گرفته است تا به صورت دقیق تر با کاربرد آنها آشنا شوید. سه کلیپ اول یک شبیه سازی از محیط آکوستیک می باشد و ویژگی ها و شخصیت صوتی ریورب با رفتار مورد انتظار در دنیای فیزیکی و واقعی مطابقت دارد. اما در دو کلیپ بعدی صداها به صورت مکانیکی تولید می شوند و لزوما صدای واقعی نیستند. به عنوان مثال Plate Reverb، در فرکانس های بالا Rolloff ندارد؛ در نتیجه صدا روشن تر و شفاف تر می باشد. همچنین دو ریورب آخر انعکاس فضایی با اختلاف زمانی زیاد ندارند، بنابراین صدای آنها پخش و Diffusion بیشتری دارد.

Hall Reverb، یکی از انواع ریورب می باشد که صدای آن برگرفته از شخصیت صوتی و ویژگی های فیزیکی منحصر به فرد سالن های کنسرت می باشد؛ Hall Reverb نوعی شبیه ساز فضاهای بزرگ و آکوستیک برای Decay های طولانی و ملایم است. فایل صوتی مربوط به Hall Reverb در این مقاله آورده شده است تا به صورت دقیق تر با تاثیر آن بر روی صداها آشنا شوید.

Room Reverb نمایانگر ویژگی های فیزیکی خاص مربوط به اتاق ها، نظیر استودیو و اتاق های نشیمن می باشد که به طور معمول اندازه ای کوچک تر از یک سالن دارند و برای Decay Time هایی با زمان کوتاه تر طراحی شده اند. برای درک بهتر کاربرد Room Reverb می توانید نمونه ای از آن را که بر روی درام قرار گرفته است، بشنوید.

Chamber Reverb مطابق با ویژگی های صوتی یک تالار یا سالن است که فضاهای بازتابنده بسیاری نظیر یک راهرو یا راه پله دارد و برای شبیه سازی این فضا و تاثیر آن بر روی ادوات و اشیاء موجود در آن ایجاد شده است. در فایل صوتی مربوط به این بخش نیز می توانید تاثیر Chamber Reverb را بر روی درام بشنوید و آن را با سایر ریورب ها مقایسه کنید.

یکی دیگر از انواع ریورب Plate Reverb می باشد؛ ریوربی که حاصل از ارتعاش یک ورقه فلزی می باشد. در یک Plate Reverb واقعی یک ورقه فلزی بزرگ در یک محفظه معلق است و مبدل های چندگانه (یک درایور کوچک و در حداقلی ترین حالت یک میکروفون یا پیکاپ) به صفحه وصل شده اند. سیگنال خشک از یک کنسول یا رابط صوتی به درایور فرستاده می شود و باعث می شود تا صفحه به لرزه بیفتد. میکروفون سیستم، این لرزه ها را ضبط می کند و از خروجی آن در سیستم میکس استفاده می کند. هر چه صفحه بزرگتر باشد و مبدل ها بیشتر باشند، Reverb Time بیشتری خواهیم داشت. در فایل صوتی مربوط به Plate Reverb می توانید تاثیر آن را بر روی درام بشنوید و با آن بیشتر آشنا شوید.

Spring Reverb یکی دیگر از انواع ریورب می باشد که حاصل لرزش ها و ویبره های کوچک فنری است. همانند Plate Reverb، یونیت های Spring Reverb نیز برای ساخت ریورب به ارتعاش و لرزش وابسته هستند. سیگنال خشک به یک مبدل هدایت می شود که آن مبدل به انتهای چند فنر متصل است. سیگنال با عبور از آن مبدل باعث می شود تا فنرها ارتعاش کرده و بلرزند. این ارتعاش ها توسط یک مبدل دیگر در انتهای فنرها دریافت و ضبط می شوند. هر چه طول این فنر ها بیشتر باشد، Reverb Time بیشتری خواهیم داشت. برای آشنایی بیشتر با Spring Reverb می توانید به فایل صوتی مربوط به آن مراجعه کنید.

نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که ریورب های Halls، Rooms و Chambers به خاطر وجود سه پارامتر در صداهای بازتاب داده شده، کیفیتی سه بعدی خواهند داشت. همچنین ریورب های Plate و Spring یک شخصیت صوتی دو بعدی را نمایش می دهند که حاصل مکانیک ویبره ای و فیزیکال صفحه و فنر ها می باشد.

ریورب طبیعی به طور معمول در فضاهای مختلفی نظیر سالن های کنسرت، سینماها و محیط های استودیویی وجود دارد. اگرچه ضبط در چنین فضاهایی با دشواری های خاص خود همراه است و استفاده از پلاگین ریورب بسیار راحت تر می باشد؛ اما ضبط در این فضا می تواند ریوربی منحصر به فرد در ضبط شما ایجاد کند که قابل مقایسه با ریورب های سخت افزاری و نرم افزاری نیست. در ادامه چند راهکار برای استفاده از ریورب طبیعی در فرایند میکس را آورده ایم تا با طی این مراحل به نتیجه ای مطلوب دست پیدا کنید.

مرحله اول: فضایی از سالن یا اتاق که برای شما ریورب جالبی دارد و نسبتا ساکت و آرام است را انتخاب کنید.

مرحله دوم: تمام تجهیزات مورد نیاز خود (اعم از لپ تاپ، رابط صوتی یا کارت صدا، یک یا دو اسپیکر، یک یا دو میکروفون و کابل های مورد نیاز) را به آنجا ببرید. بدیهی است که کیفیت اسپیکرها روی نتیجه نهایی تاثیر گذار است.

مرحله سوم: اسپیکرها را به رابط صوتی خود متصل کنید؛ ترجیحا به خروجی هایی غیر از خروجی های اصلی میکس.

مرحله چهارم: میکروفون یا میکروفون های خود را (بسته به استریو بودن یا نبودن ضبط) متصل و راه اندازی کنید. ترجیحا از تکنیک میکروفون گذاری استریو استفاده کنید تا تصویر پس زمینه صداهای استریو در فضا شکل بگیرد.

مرحله پنجم: در سیستم خود یک Audio Track مونو یا استریو باز کنید (بسته به تعداد میکروفون های مورد استفاده). ورودی های آن را تنظیم کنید و مطمئن شوید که خروجی ها بسته شده اند و اسپیکرهای شما بی صدا هستند.

مرحله ششم: برای ارسال سیگنال خشک به بلندگوها از یک رابط (AUX) استفاده کنید.

مرحله هفتم: کنترل سطح پری امپ میکروفون خود را تنظیم کنید و به ریورب گوش کنید.

مرحله هشتم: اگر ریورب صدا مطلوب است، اسپیکرها و میکروفون های خود را جابجا کنید تا صدای محیط را به صورت کامل جذب کند. (شدت صدا را بر حسب نیاز تنظیم کنید)

مرحله نهم: در آخرین مرحله ریورب را ضبط می کنید و به پروژه خود اضافه می کنید.

بر خلاف قرار دادن ریورب بر روی Instrument Track به صورت مستقیم، ایجاد یک AUX Track برای کنترل ریورب می تواند ایده هوشمندانه ای باشد. چرا که اگر شما بخواهید تا از این ریورب در چند Instrument Track دیگر هم استفاده کنید کافی است تا یک باس جدید ایجاد کنید و آنها را به AUX بفرستید؛ این موضوع کمک می کند تا کنترل بیشتری بر روی میکس داشته باشید و از افزایش مقدار CPU مورد استفاده جلوگیری کنید.

همان طور که می دانید، یک راه آسان تر و انعطاف پذیرتر نیز برای استفاده از ریورب وجود دارد و آن هم استفاده از ریورب های دیجیتال سخت افزاری و نرم افزاری (پلاگین) می باشد. ریورب های دیجیتال به دو دسته اصلی Algorithmic و Convolution تقسیم بندی می شود که در ادامه به شرح آنها می پردازیم.

Algorithmic Reverb توسط محاسبات ریاضی شبیه سازی شده است. در واقع این نوع ریورب تلاش می کند تا صداهای اتاق ها و تجهیزات را تقلید کند یا ریورب هایی بسازد که در خارج از محدوده دیجیتالی وجود ندارند. مثال هایی از Algorithmic Reverb شامل ریورب های Lexicon Reverbs، TC Electronics و Valhalla DSP’s Valhalla Room می باشد که تنها چند نمونه از انواع بسیار آن هستند.

Convolution Reverb ریورب حاصل از پردازش Impulse Response است و Impulse Response ضبطی از یک سیگنال نواخته شده در یک اتاق واقعی می باشد. سیگنال به طور معمول شامل تمام فرکانس ها می باشد یا در همه فرکانس ها جابجا می شود و امکان آنالیز اینکه چطور فضای اتاق در طول زمان بر سیگنال تاثیر می گذارد را ایجاد می کند. برای نمونه هایی از Convolution Reverb می توان به Audio Ease AltiVerb 7 و HOFA IQ-Reverb اشاره کرد. این ریورب در مقایسه با Algorithmic Reverb بسیار انعطاف پذیرتر می باشد و در بازتولید و شبیه سازی فضای اتاق دقیق تر و رساتر می باشد. در مجموعه فایل های صوتی این مقاله یک فایل صوتی برای آشنایی بیشتر با ریورب های Algorithmic و Convolution قرار گرفته است.

همچنین دو افکت ویژه برای ریورب ها وجود دارد که استفاده از آنها نیز می تواند جذابیت خاصی به صداها ببخشد؛ این دو افکت عبارتند از Reverse Reverb و Gated Reverb.
Reverse Reverb یک ریورب معکوس شده می باشد و یک تکنیک جالب برای استفاده بر روی وکال ها و درام ها می باشد. بر عکس سایر ریورب ها، این ریورب از سکوت و هیچ شروع می شود سپس صدای آن با شیبی رو به بالا افزایش می یابد و با شیبی نسبتا تند مجددا قطع می شود. افکت دیگری که بسیار کاربردی و مورد استفاده است، Gated Reverb نام دارد. Gated Reverb یک ریورب غیر خطی می باشد و (بر خلاف Reverse Reverb) به جای اینکه صدا را به آرامی محو کند، به سرعت توسط یک Noise Gate صدا را قطع کرده و مجددا آن را بر می گرداند.

با توجه به این تنوع و تنظیمات گسترده، مسئله مهم این است که کدام ریورب بهترین انتخاب است. همان طور که اشاره شد، یک ریورب نمی تواند برای تمام سازها و صداها به کار برود. به عنوان مثال ریورب ایده آل شما برای وکال ممکن است برای درام بسیار بد و مخرب باشد. اگرچه انتخاب ریورب، یک سنجش و یک فرایند ذهنی است، اما توجه به برخی نکات می تواند به این انتخاب درست کمک کند. در ادامه چند نمونه از صداهای مختلف همراه با ریورب مناسب آمده است تا تاثیر مطلوب آن را بر روی صدا بشنوید. این نمونه ها عبارتند از:

درام همراه با Spring Reverb

وکال همراه با Plate Reverb و سپس با Hall Reverb

Strings همراه با Hall Reverb و سپس با Gated Reverb

Electric Guitar همراه با Spring Reverb و سپس با Large Room

اگر زمان لازم و قابل توجهی را برای کار با ریورب ها اختصاص دهید، مطمئنا نکات جالبی را در رابطه با ویژگی های صوتی این پدیده کشف خواهید کرد. شما می توانید آن را در حالت های مونو، استریو و در دیگر تنظیمات و حالت ها به صورت آزمایشی مقایسه کنید تا ضمن آشنایی با تفاوت های آنها، جایگاه و کاربرد هر یک را در پروژه خود مشخص کنید.